บทที่ 455

กู้ซินซินก็ทานเกือบอิ่มแล้ว เธอยกแก้วน้ำขึ้นมาจิบน้ำเปล่าอึกหนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “ไม่ใช่เด็กเล็ก แต่เป็นฮั่วฟาน”

มู่เฉินชะงักไปครู่หนึ่ง ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “รุ่นพี่ครับ ฮั่วฟานเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย แต่ผมรับสอนแค่นักเรียนประถมกับมัธยมเท่านั้น”

“นายก็คิดซะว่าสอนเธอเหมือนสอนเด็กประถมก็พอแล้ว”

“เอ่อ... ...